- завещатлаш
- Г. завеща́яш -ем завещать (завещанийым ышташ; колымо деч ончыч каласен кодаш, сугыньым пуэн кодаш). Суртым завещатлаш завещать хозяйство. Ср. сугыньлаш.// Завещатлен кодаш завещать. Пӧртшым, ойлат, уныкажлан завещатлен коден. Дом, говорят, он завещал своему внуку.
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.